El pasáu domingu visitéi outra vuelta, cumo tantas, Rueidenore. Cuando tienes la suerte d'afayate nesi llugar asitiáu en Senabria, na raya cono estáu portugués, y conocer un pouco la sua realidá, entiendes que ye cumo la muyer fermosa a la que l'inxustu numás valora por eso, maraviyándose pol sou aspectu ensin el más mínimu interés de conocer los on meyores tesouros y la dulce esencia d'un puebru que s'escuende, que s'escuda tres esi primer güelpe de vista, una coraza que s'escacha y vai avieyando cono murniu pasu los años...
Llugar de fueya verde y routa llouxa
en ti moro onque tú nun me conoces
y el mieu tactu en ti poucas veces pousa.
Vuelvo eiquí p'ascuitar las cansas voces
qu'esturan no mieu ser las tuas palabras
torgando ansí que'l tiempu las esbroce
y aspero que las vieyas puertas abras
quiero sentir qu'afrora esa esperanza
que no alma'l del que t'ama arteiru llabras
mas yá nun queda voz, carru nin danza
l'iviernu nun foi quien a interrumpir
la tua transición p'hacia l'alcordanza
perdiéu l'honor el ríu pa siguir
calando'l mieu calzáu con augua pura,
ermóu la tierra, llingua y porvenir.
Enantias llembro, yeras rouca dura
a la que nun llograba corromper
corriente de progresu ensin cordura
y güei que tres dous años quixi ver
que nun cambiesti tres la llarga aspera
marcho conas tuas formas de muyer
y non lo que vini a alcontrar daveras.
y aspero que las vieyas puertas abras
quiero sentir qu'afrora esa esperanza
que no alma'l del que t'ama arteiru llabras
mas yá nun queda voz, carru nin danza
l'iviernu nun foi quien a interrumpir
la tua transición p'hacia l'alcordanza
perdiéu l'honor el ríu pa siguir
calando'l mieu calzáu con augua pura,
ermóu la tierra, llingua y porvenir.
Enantias llembro, yeras rouca dura
a la que nun llograba corromper
corriente de progresu ensin cordura
y güei que tres dous años quixi ver
que nun cambiesti tres la llarga aspera
marcho conas tuas formas de muyer
y non lo que vini a alcontrar daveras.